Τα πήρε όλα κι έφυγε!

Ο Λευτέρης Καλογερόπουλος ήταν αδιαμφισβήτητα το πρόσωπο του 30ου Ανεπισήμου Πρωταθλήματος Μπάσκετ, που διεξήχθη και φέτος στο Πάρκο του Ελικοδρομίου, γράφοντας ιστορία στο τουρνουά.

Συγκεκριμένα, έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία που αγωνίστηκε στην κατηγορία των Επισήμων και των Ανεπισήμων το ίδιο καλοκαίρι (με τους "Reef - Bullet Mostra"και τους "Άχαστους" αντίστοιχα), κατακτώντας με τις ομάδες του και τις δύο κούπες, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο!

Κι αν λάβουμε υπόψη μας και την κατάκτηση του Πρωταθλήματος Παλαιμάχων, με την ομάδα Βετεράνων του Ολυμπιακού Βόλου τον χειμώνα, τότε αδιαμφισβήτητα μιλάμε για τον πολυνίκη όλων των ανεπισήμων διοργανώσεων μπάσκετ της ευρύτερης περιοχής μας!

 Ο 35χρονος πρώην καλαθοσφαιριστής και νυν διαιτητής μίλησε αποκλειστικά στο magnesiasports.gr για το φετινό του κατόρθωμα, αποδεικνύοντας ακόμα μία φορά, μέσω των λεγομένων του, την αγάπη του για "τον τρόπο ζωής του", όπως υποστηρίζει, το μπάσκετ.

Αναλυτικά η συνέντευξη που μας παραχώρησε:

 -Το Ανεπίσημο Πρωτάθλημα Μπάσκετ είναι μία διοργάνωση που αποτελεί παράδοση και αγαπημένη συνήθεια για όλο το Βολιώτικο μπασκετικό κοινό και όχι μόνο. Εσύ πριν μερικές ημέρες κατάφερες να μείνεις στην ιστορία αυτής. Πώς αισθάνεσαι;

 "Από πολύ μικρός παίζω σε αυτό το τουρνουά κι είναι κάτι το οποίο ευχαριστιέμαι πάρα πολύ. Δε θα μπορούσα να μην αγωνιστώ και φέτος, ήμουν πιστός στο "καθήκον" μου για ακόμα ένα καλοκαίρι. Αγωνίστηκα με τους επίσημους και τους ανεπίσημους αθλητές και κατέκτησα την πρώτη θέση και με τις δύο ομάδες που αγωνίστηκα. Αισθάνομαι πολύ όμορφα, όχι τόσο για τις πρωτιές, αλλά γιατί βρέθηκα, για ακόμα ένα καλοκαίρι, με παλιούς συμπαίκτες και φίλους. Περάσαμε όλοι πολύ ωραία για ακόμα μία χρονιά κι εύχομαι, χρόνο με το χρόνο, να περνάμε ακόμα καλύτερα".

-Σταμάτησες το μπάσκετ σε αρκετά νεαρή ηλικία, προκειμένου να ασχοληθείς αποκλειστικά με τη διαιτησία. Φαίνεται πως οι ώρες που έχεις έρθει σε επαφή με το άθλημα όλα αυτά τα χρόνια της πορείας σου στα γήπεδα είναι ατελείωτες. Τί σημαίνει το μπάσκετ για σένα;

"Το μπάσκετ είναι μεγάλη μου αγάπη και μέρος της ζωής και της καθημερινότητάς μου. Και παλιότερα ως παίκτης, αλλά και σήμερα ως διαιτητής, προσπαθώ συνεχώς να βελτιώνομαι και να γίνομαι καλύτερος. Βέβαια, όσο μεγαλώνω, οι υποχρεώσεις μου γίνονται όλο και περισσότερες. Έτσι, προσπαθώ να προσαρμόζομαι, μεταξύ των αγωνιστικών μου υποχρεώσεων και της προσωπικής μου ζωής. Σε αυτό, συμβάλλει τα μέγιστα και η οικογένειά μου, που με στηρίζει πολύ σε όλο αυτό".

-Διοργανώσεις, όπως αυτή του Ανεπισήμου, παρακολουθούνται κάθε χρόνο κι από παιδιά, που ασχολούνται με το μπάσκετ και σε αυτήν την ευαίσθητη ηλικία, δημιουργούν πρότυπα. Σίγουρα, σε έχουν παρακολουθήσει. Τελικά, το σημαντικό για έναν άνθρωπο που ασχολείται με τον αθλητισμό είναι οι μέγιστες διακρίσεις ή να μάθει να αγαπά αυτό που κάνει; Τί μήνυμα έχεις να περάσεις σε αυτά τα παιδιά;

"Σίγουρα, τα παιδιά που ασχολούνται με το μπάσκετ και κατ' επέκταση με τον αθλητισμό, οφείλουν να μάθουν να αγαπούν αυτό που κάνουν και να δουλέψουν πολύ, σε δεύτερο επίπεδο, προκειμένου να έρθουν οι διακρίσεις. Υπάρχουν Βολιώτες αθλητές που έχουν ταλέντο και μπορούν να διακριθούν. Για να πετύχουν, πρέπει να βλέπουν το μπάσκετ σαν ευχαρίστηση, κι όχι σαν υποχρέωση. Αυτό που θέλω να πω, γενικώς, στα νέα παιδιά, πάντως, είναι να ασχολούνται παραπάνω με τον αθλητισμό και λιγότερο με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και όλα τα σχετικά".

-Είπαμε πως αυτή τη στιγμή προσφέρεις στο άθλημα που αγαπάς, ως διαιτητής. Είναι κοινά παραδεκτό πως αποτελείς έναν από τους πολλά υποσχόμενους στο Νομό μας. Ποιες είναι οι προσωπικές σου επιδιώξεις σε αυτό το κομμάτι;

 "Αδιαμφισβήτητα, επιθυμώ κι εγώ κάποια στιγμή να αγωνιστώ στην Α1. Έχω μπει στους πίνακες από τα Χριστούγεννα και ελπίζω κάποια στιγμή να συμβεί. Μακάρι κάποια στιγμή να μπορέσω να εκπροσωπήσω τον Σύνδεσμο Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης Μαγνησίας, που έχει μεγάλη ιστορία και παράδοση, επάξια στη μεγάλη κατηγορία".

-Τέλος, τί θα πρέπει μία ομάδα να κάνει για να σε "κλείσει" για το ερχόμενο τουρνουά; Διαδίδεται πως όπου υπάρχει Καλογερόπουλος, υπάρχει και μία κούπα.

 "(σ.σ. γέλια) Κοίταξε, η αλήθεια είναι πως όταν παίζω μπάσκετ, δε θέλω να χάνω ποτέ. Τα συμβόλαιά μου με τις ομάδες που αγωνίστηκα φέτος είναι κλειστά και αποτελεί πολύ δύσκολη υπόθεση η αποχώρησή μου. Αστειεύομαι, πάνω απ' όλα θέλουμε να περνάμε καλά και να κάνουμε καλή παρέα. Πάνω απ' όλα, σε αυτά τα Ανεπίσημα Τουρνουά, προέχει η διασκέδασή μας, η παρέα και τα πειράγματα μεταξύ μας. Εύχομαι χρόνο με το χρόνο να συμμετέχουν περισσότερα παιδιά, περισσότεροι νέοι που αγαπούν το μπάσκετ, προκειμένου να μείνει ζωντανή η διοργάνωση. Εξάλλου, κάποια στιγμή εμείς οι "ρομαντικοί 35αρηδες" θα πρέπει να αποχωρήσουμε".

Κώστας Καραγεωργόπουλος